Een
ander nieu liedeken van Leyden
(omstreeks 1575)
Een nieu Geuse Liede Boecxken 1576-77 – Een nieu Geuse Liede Boecxken/
Waerinne begrepen is den gantschen Handel der Nederlantscher
gheschiedenissen/ dees voorleden acht Jaren tot die Peys toegedraghen/
eensdeels in Druck wtghegaen/ eensdeels nu nieu by gheuoecht. Mitsgaders sommige
schoone Refereynen ten seluen Propooste dienenden hier achter by ghestelt.
Nieu [!] nieulick vermeerdert ende ghecorrigeert. Pro Lege, Rege.
[Antwerpen?, 1576-1577?]. Gottingen
NSUB: 8 H Holl II 2551 RARA, f90v-f91v.
Inleiding
Dit lied verhaalt van een recente situatie in Leiden (Leidens ontzet, 3
oktober 1574). De stad is belegerd en er ontstaat een voedseltekort. De
Leidenaren worden door de Spaanse belegeraars gemaand om het verzet op te geven,
maar ze weigeren. Dat verneemt een prinsgezinde admiraal. Hij komt met zijn
matrozen uit Zeeland naar Leiden en ontzet de stad. Hierbij komen wel duizend
‘papouwen’ om het leven. Er kan weer eten worden aangevoerd en de vreugde is
groot. God, de admiraal (Boisot) en de matrozen worden geëerd.
De auteur van dit lied is onbekend. De wijsaanduiding is een bekende
binnen het geuzenliedboek. Helaas is de bijbehorende melodie niet bekend.
Literatuur
Parker, G.: The Dutch
revolt. Londen: Allen Lane, 1977.
Verantwoording Transcriptie
Toevoegingen
van de tekstbezorger staan tussen vierkante haken. Afkortingen worden
stilzwijgend opgelost en in cursief gezet (c.q. romein).
Transcriptie
en inleiding: Martine de Bruin
Annotatie:
Tineke Janzen
[f90v]
Een ander nieu liedeken van Leyden. Op de wijse van Dueren.
VVie wil hooren singhen/
Van vreuchden een goet nieu liet
Al wat daer cortelinghen
In October is gheschiet/
Hoort wel na het rechte bediet/
Godt de heer en verlaet zijn vrienden ni[et]
Alsoomen wel mocht aenschouwen/
Die stadt van leyden was in groot benouw[en.]
Sy en hadden gheen prouande
Te leyden/ tzy u vertelt/
Dat wisten die Tyrannen/
Sy seyden: Tisser seer sober
ghestelt/
Die spaniaerden quamen met grooten gewelt
En hebben haer in de Schansen
gestelt/
Sy seyden/ wilt ons de stadt opgeuen/
Ghy sult behouden goet en leuen.
Die van Leyden hebben gheschreuen
Met also hooghen moet/
Wy willen ons niet opgheuen/
Want ghy zijt dol en verwoet/
Alom te storten tonnoosel bloet/
[f91r] Wy spiegelen ons aen Haerlem soet/
Die hadden haer knechten binnen/
Hoe souden wy gracy verwinnen.
Den Admirael heeft dit vernomen/
Die den Prins is toeghedaen/
Hy is wt Vlissinghen ghecomen
Om Hollant trouwelick by te staen/
Te water te lande hoort mijn vermaen/
Met veel Bootsgesellen
wilt dit verstaen
Die voor den Prince wilden leuen en steruen
Ofte Prijs ende eer te verweruen.
Sy hebben oorlof
ghenomen/
Godt sterckten haer op den ganck/
Die Papisten die mochten wel schromen/
Het water hielse in grooten bedwanck/
Die Bootsgesellen voeren vrij en vranck/
Den Admirael riep/ al eer yet lanck
Willen wijt den Heere beuelen/
Sy songhen Psalmen met luyder kelen.
Daerna schoten sy en wederschoten
Voor de Schans te Soeter Meer/
Het heeft de Papouwen
verdroten/
Al was haer hoop so veel/
Sy worpen haer packen en sacken daer neer
Sy seyden/ wy comen daer niet meer/
De Zeeuwen die comen ons quellen/
Daer willen wy ons niet teghen stellen.
Den Admirael is ghetoghen
Van daer na Soeterwou/
[f91v] Hy wilden daer niet af poghen/
Voor dat hy de Schans hebben sou/
Die Papouwen waren in grooten rou/
Men hoordese al huylen man ende vrou/
Sy mostent al
becoopen/
Met groote schande sachmense loopen.
Wel duysent Papouwen zijnder gebleuen
Gheschoten/ gheslaghen doot/
Sy mosten daer laten haer leuen/
Al was haren hoop soo groot/
Vant Lant zijn sy oock gheweken bloot/
So dat onse Victaly schepen
al sonder noot
Binnen Leyden zijn vrij gecomen
Daer is de blijschap vernomen.
Het was een blijde mare/
Ouer al het Princen Lant/
Men luyde de Clocken die daer waren
Men schoot het geschut aen elcken cant
Op hoecken van straten Pectonnen
gebrant
Ter eeren der Geusen/ ter Papisten schant/
Louende Godt bouen al verheuen/
Van
zijn Victorie ghepresen.
Oorlof Broeders ende
susters verheuen/
Laet ons Godt louen principael/
Van
zijn Victory ghepresen/
En den Edelen Admirael
Van Vlissinge/ ter Vere/ Ziriczee te mae[l]
En de Bootsgesellen in generael/
Die so menich vroom feyt
hebben bedreuen/
Voor Gods woort gewaecht lijf ende leuen.