Melun, Robert de, markies van Roubaix en Richebourg
Zuidnederlands edelman en veldheer
Antoing, ca. 1550 - Antwerpen, 4 april 1585
Biografie
Robert de Melun was de zoon van Hugues d'Épinoy en Jolanda van Warchin,
vrouwe van Roubaix. Zijn militaire carrière werd aanvankelijk gehinderd doordat
hij bij een duel de tweede zoon van graaf
Pieter Ernst van Mansfeld doodstak (28 mei 1574). Uit vrees voor de wraak
van de vader week De Melun uit naar het kasteel van Vallers, waar hij zich met
twintig ruiters verschanste in afwachting van de gebeurtenissen. Mansfeld liet
zich echter door Moulart, abt van Saint-Ghislain, van weerwraak afhouden. Melun
onderschreef de Pacificatie van Gent en nam dienst in het leger van de Staten-Generaal,
waarin hij het op 11 september 1577 tot generaal van de ruiterij bracht. Op 31
januari 1578 deelde hij in de nederlaag van het Staatse leger bij Gembloux tegen
de troepen van Don Juan van
Oostenrijk, de nieuwe gouverneur-generaal. Nadat Melun door de Staten-Generaal
tot stadhouder van Artois was benoemd, bracht hij een bezoek aan Atrecht om van
de Staten van Artois meer geld los te krijgen. Hij werd toen zo slecht ontvangen,
dat hij genoodzaakt was zich terug te trekken. De affaire zette hem aan het
denken en deed hem besluiten de kant van de koning te kiezen. Melun vond toen
gemakkelijk aansluiting bij andere 'malcontenten', Zuidnederlandse edelen die
niets wilden weten van de radicale richting waarin vele calvinisten de Opstand
dachten te sturen. Zelfs probeerde Melun de Staten-Generaal te bewegen tot vrede
met Filips II, op voorwaarde dat de vreemde troepen het land zouden verlaten. In
februari 1580 behaalde Melun een militair succes met de inname van het fort van
Sint-Eloois-Vijve, toen een belangrijk dorp aan de rechteroever van de Leie (noordoostelijk
van Kortrijk) en halverwege tussen Lille en Gent gelegen. Van hieruit bedreigde
hij Kortrijk,
Deinze en het Brugse Vrije. Een maand
eerder had hij in het zand moeten bijten toen hij een poging had ondernomen om
Brussel bij verrassing in te nemen. In de strijd tegen Gent nam hij het op tegen
La Noue, die zich meester
wilde maken van Lille en Ingelmunster.
Op 10 mei 1580 gaf La Noue zich over aan Melun, een gebeurtenis waarmee Melun
zelfs door koning Filips II gefeliciteerd werd. Een maand later echter, op 23
juni 1580, werd Melun verslagen door het garnizoen van
Menen. Succesvol was hij weer met de
inname van Bouchain op 4 september
1580 en hij ondersteunde Alexander Farnese bij diens belegering van
Doornik, dat verdedigd werd door de
schoonzuster van Melun, de prinses van Épinoy. Tijdens de belegering van
Antwerpen had Melun het opperbevel over de Spaanse troepen op de linkeroever van
de Schelde en veroverde hij het fort
Liefkenshoek. Zijn successen
leverden hem het lidmaatschap op van de Orde van het Gulden Vlies, maar toen
zijn benoeming de Nederlanden bereikte, was Melun al gedood door de aanslag met
een kruitschip op de schipbrug over de Schelde.
Anton van der Lem
Literatuur
A.J. van der Aa, Biographisch Woordenboek der Nederlanden XII, eerste
stuk (Haarlem, 1869) 564-565
Biographie Nationale de Belgique XIV (Bruxelles, 1897) 336-339 (Ch.
Piot) (s.v. Melun)
Nationaal Biografisch Woordenboek: niet opgenomen
Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek: niet opgenomen
Friedrich
Schiller, Geschichte des Abfalls der vereinigten Niederlande von der spanischen
Regierung (oorspronkelijke uitgave: Leipzig, 1788) in: Schillers Werke :
Nationalausgabe XVII: Historische Schriften : erster Teil. Karl-Heinz Hahn ed.
(Weimar, 1970), S. 317,28-29: Marquis de Rysburg